Suçluluk duygusu öyle bir duygudur ki, taa derinlere işlemiştir. Yaşadığımız olaylar karşısında verdiğimiz çoğu yanlış tepkinin suçluluk duygusundan kaynaklandığını fark etmiyoruz. Öyle ki, o duyguyu artık karakterimiz zannediyoruz. Aşırı duyarlı, alıngan halimizi, küsmelerimizi, duyarsızlıklarımızı "ben böyleyim işte" deyip geçiştiriyoruz. Hayır öyle değil. "Sen sadece suçlu değilsin. " Önce bunu farketmeli, kendini affetme ihtiyacı hissetmeli insan ve harekete geçmeli.
Nasıl affedeceğiz kendimizi? İşte bu kitap yol-yordam gösteriyor bize.
Zorlantılarımız, dirençlerimiz ve iç seslerimizle nasıl başa çıkacağımızı öğreniyoruz. Ve bırakıyoruz olumsuz duygularımızı.
Sıra bizi incitenlere affetmeye geliyor. Affetmek incinmişlik duygusunu bırakmaktır. Affetmek bağışlamak değildir. İstersen bağışlar yeniden bağ kurarsın, istersen mesafe koyarsın. Bu kişinin kendisine kalmış. Bunun da yolu yordamı bu kitapta.
Kendisiyle barışan yeryüzü ile barışır, gökyüzü ile barışır, yeryüzü ve gökyüzü arasındakilerle barışır.
Kendisiyle barışan kendine şefkat duyar, kendine saygı duyar, kendine değer verir.
Kendi değerini başkalarının gözünde aramaz kendiyle barışan insan.
Ancak kendiyle barışan insanlar kendiyle barışık nesiller yetiştirir.
Kendini affet..
Çocuk Gelişimcisi
Tuğba Kadiroğlu
Yorumlar
Yorum Gönder
Teşekkürler. Yorumunuz kontrol edildikten sonra yayınlanacaktır.