Çocuk Dürbünü

Çoğu zaman evde çocuğumuzla ne yapsak, ne oynasak diye düşünüp dururuz. Zaten çocuklara, ne kadar çok olursa olsun, bir türlü oyuncakları yetmez. Dikkat ettiyseniz çocuklar, gördükleri çoğu şeyi kendileri yapmak ve olaylara bir şekilde müdahil olmak isterler. Hamur yoğururken, ev süpürürken, çamaşır asarken, bir şeyi keser veya dikerken nasıl da heveslenirler ve bir işin ucundan tutmaya çalışırlar. Biz onların fıtratlarını bozmazsak eğer, onlar hayatları boyunca soru soracaklar, sorgulayacaklar, kafa yoracaklar ve yeni şeyler üreteceklerdir. Onların bu davranışları bana göre hazırcılığa başkaldırıdır. Meraklı Minik dergisini, hazırcılığa başkaldırının ilk adımı olarak çocuğunuza sunabilirsiniz. Hiç duymayanlar için yazayım. Nedir bu Meraklı Minik? Meraklı Minik TÜBİTAK'ın aylık çıkan erken çocukluk dergisidir. (Fakat ben kızıma yaklaşık 12 aylık olduğundan beri alıyorum.)

Çocukla etkili vakit geçirebilme konusu annelerin her zaman gündeminde olmuştur. Fakat  bu etkili vakitler genellikle yarım saate sığdırılmış etkinlikler olarak algılanmaktadır. Oysa çocukla geçirilen vakit tüm yaşam alanımıza  yayılmalıdır. Kahvaltı hazırlarken, kek çırparken, portakal sıkarken, hamur yoğururken, çamaşır asarken, tozları alırken, sofrayı kurarken, yani gün içinde her ne yapıyorsanız bu işlere çocuğunuzu da müdahil edebiliyorsanız etkili vaktin sırrını bulmuşsunuz demektir. Yoksa,  'of çekil ayağım altından zaten acelem var' diyenlerdenseniz biraz yavaşlamanız ve çocuğunuzun ritmine ayak uydurmanız gerekir. Çocuğunuzu önce tanımaya, sonra  anlamaya çalışın. Sizin 25 yıllık, onunsa sadece 2 yıl, 3 yıl, 5 yıllık hayat tecrübesi var, bunu unutmayın. Peki hiç mi etkinlik yapmayalım? Beyin gelişiminin büyük bir kısmı, bebeklik ve erken çocukluk döneminde tamamlanmaktadır. Bu yüzden kesinlikle etkinlik yapmalıyız. Fakat hazırladığımız etkinlikleri bir oyun yo

Hiç bir yan etkisi olmamasına rağmen günümüzde çocukların çoğu kitaplarla çok geç tanışıyor ya da tanıştırılıyor. Oysa ki olabildiğince erken tanışmalı çocuklar kitapla. Korkmayın! Bir kaç sayfayı yırttı diye dünyanın sonu gelmez. Ben kızımın yırttığı kitapları atmıyorum mesela, saklıyorum, o büyüyünce tamir ederiz, yapıştırırız; hem o esnada ona kitapları nasıl da keyifle yırttığını anlatırım. Yırta yırta alışıyorlar merak etmeyin. Hem yırtsınlar, cam değil ki ellerini kessin. Ayrıca çok çeşitli alternatif kitaplar var; plastikten, kumaştan, mukavvadan... Başlangıç için bunlar da olabilir ama asla yetmemelidir. Çünkü kumaş vs. bana göre kitabın yerini asla alamaz ve kitabın tadını veremez. Zaten bebeğinizi erken dönemde kitapla tanıştırırsanız, onları gelişigüzel yırtmayı da o kadar erken bırakır. bebeğiniz yırttığı zaman çok büyük tepkiler göstermeyin, hatta yırtsın da içinde kalmasın, gidersin merakını. Mesela dikkat çekici, resimli, kuşe kağıtlı eski dergilerinizden verebilirsin